Wirus brodawczaka ludzkiego: typowanie i genotypowanie

21 kwiecień 2021

W medycynie znanych jest ponad 120 typów wirusa HPV, które są klasyfikowane przy użyciu różnych podejść. Istnieje tabela podsumowująca główne typy wirusa, opracowana zgodnie z wynikami badań przesiewowych na dużą skalę:

Objawy	Typ
Skóra:
Brodawki podeszwowe	1, 2, 4
Typowe brodawki	2, 4, 26, 27, 29, 57
Płaskie brodawki	3, 10, 28, 49
Brodawki rzeźnika	7
Brodawka naskórkowa	5, 8, 9, 10, 12, 15, 19, 36
Zmiany skórne inne niż brodawki	37, 38
Błony śluzowe narządów płciowych:
Brodawki narządów płciowych	6, 11, 42, 43, 44, 54
Zmiany inne niż kłykciakowe	6, 11, 16, 18, 30, 31, 33, 34, 35, 39, 40, 42, 43, 51, 52, 55, 56, 57, 58, 59, 61, 64, 67, 68, 69, 70
Rak	16, 18, 31, 33, 35, 39, 45, 51, 52, 54, 56, 66, 68
Uszkodzenia błon śluzowych, a nie genitaliów:
Brodawczak krtani	6, 11, 30
Rak szyi, języka	2, 6, 11, 16, 18, 30

Wszystkie nowotwory są podzielone według zagrożenia onkologicznego, lokalizacji i kształtu narośli skórnych.

Lokalizacja zakażenia: Alfa - atakuje błony śluzowe narządów płciowych u mężczyzn i kobiet, objawiając się kłykcinami. Beta - działa na powierzchniowe warstwy naskórka, objawia się na powierzchniowych warstwach naskórka klasycznymi brodawkami.
Genotyp wirusa determinuje jego potencjał onkogenny, czyli zdolność do wywoływania onkologicznej degeneracji zakażonych tkanek. Genotypowanie rozróżnia te typy infekcji ze względu na ryzyko onkogenności: Niskie ryzyko - 6, 11, 42, 43, 44, 53, 54, 55. Pośrednie - 30, 31, 33, 35, 39, 51, 52, 58, 66 Ryż wysoki - 16, 18, 45, 56.
Formy nowotworów skóry. Brodawki dzielą się na pięć głównych kategorii. Proste są najczęstszym rodzajem wzrostu. W miarę rozwoju tworzy się zrogowaciały guzek o ciepłym kolorze. Brodawki są zlokalizowane na skórze, zarówno pojedynczo, jak iw grupach. Najczęściej występują po wewnętrznej i zewnętrznej stronie dłoni, dolnej części twarzy (usta, podbródek). Występują również wzrosty podeszwowe. Płaskie - mają ciemny kolor i wyglądają jak małe grudki na skórze. Z reguły pojawiają się w górnej części ciała, rzadziej na genitaliach. Bardzo często w okresie dojrzewania dają o sobie znać z niewydolnością układu odpornościowego, pojawiającą się na szyi i ramionach. Wskazane - kłykciny atakują błony śluzowe i zaliczane są do kategorii ryzyka onkogennego. Brodawki nitkowate - brodawczaki starcze lub starcze występują u osób w średnim i starszym wieku. Mole wewnętrzne - zlokalizowane na narządach wewnętrznych. Ta kategoria obejmuje kłykciny na ścianach żołądka i odbytnicy, narośle w jamie ustnej i pęcherzu.

Sposób diagnostyki, leczenia i profilaktyki zależy od rodzaju wykrytego nowotworu.

Wirusy brodawczaka ludzkiego wysokiego ryzyka

HPV to jeden z najpowszechniejszych wirusów. Najczęściej infekcja występuje poprzez kontakty seksualne i domowe. Przez wiele lat wirus może pozostawać uśpiony i nie ujawniać się. Może być aktywowany przez różne czynniki, na przykład osłabiony układ odpornościowy lub choroby przewlekłe.

Wirusy brodawczaka ludzkiego wysokiego ryzyka są szczególnie niebezpieczne. Ta kategoria obejmuje:

Średnia onkogenność - 30, 31, 33, 35, 39, 51, 52, 58, 66
Wysoka rakotwórczość - 16, 18, 45, 56, 59, 68.

Onkogenne wirusy brodawczaka ludzkiego

Rakotwórczy HPV to poważne zagrożenie, czyli wirusy, które mogą powodować złośliwą degenerację zdrowych komórek. W grupie ryzyka znajdują się następujące genotypy: 16, 18, 31, 33, 35, 45, 68, 56, 58, 39, 70. Znacząco zwiększają one prawdopodobieństwo zachorowania na raka narządów płciowych, macicy, odbytu i cewki moczowej.

Wirusy onkogenne przejawiają się w brodawkach narządów płciowych. Ich pojawienie się jest sygnałem do szukania pomocy medycznej i usuwania nowotworów.

Wirus brodawczaka ludzkiego 1

Ten czynnik zakaźny powoduje rozwój pięt i pospolitych brodawek. Bardzo często w przypadku tego wirusa brodawczaka na stopach pojawiają się głębokie zmiany, które powodują dyskomfort i ból u użytkownika. Guzki mogą tworzyć się z tyłu dłoni i na brodzie. W niektórych przypadkach pojawiają się na powiekach, skórze głowy, palcach rąk i nóg.

Ten typ wirusa ma niską onkogenność. Jednocześnie niemożliwe jest całkowite usunięcie go z ciała. Nowoczesne leki są w stanie czasowo zawiesić swoją aktywność. Zabieg ma na celu wyeliminowanie problemów estetycznych, czyli usunięcie narośli. W przyszłości prowadzona jest terapia w celu zwiększenia obrony układu odpornościowego. Obowiązkowe jest przepisywanie leków hamujących brodawczakowatość.

Wirus brodawczaka ludzkiego 4

Inna powszechna postać choroby wirusowej. Objawia się piętą i zwykłymi brodawkami. W miarę rozwoju narośli ciemnieją i przybierają szorstką powierzchnię. W niektórych przypadkach mniejsze formacje tworzą się wokół jednej dużej brodawki.

Pacjenci skarżą się na swędzenie, pieczenie i ból w dotkniętym obszarze. HPV 4 sprzyja również powstawaniu modzeli i modzeli na podeszwach stóp.

Ten genotyp nie stwarza ryzyka złośliwej transformacji. Do leczenia stosuje się chirurgiczne usunięcie narośli z dalszą immunoterapią pacjenta.

Wirus brodawczaka ludzkiego 5

Odpowiada za rozwój różnych typów przyrostów. Najczęściej wirus brodawczaka 5 prowadzi do pojawienia się brodawki lub brodawkowatej naskórka. Choroba jest rzadka i objawia się dużym nagromadzeniem brodawek. Stan patologiczny rozwija się w młodości i trwa przez całe życie. Według statystyk kobiety częściej chorują niż mężczyźni.

Epidermodysplasia verruciformis (EVL) jest zasadniczo unikalną predyspozycją naskórka do infekcji wirusem brodawczaka. W tym przypadku HPV 5 ma wysoką rakotwórczość, to znaczy ryzyko degeneracji zmian skórnych w raka płaskonabłonkowego.

Typowe objawy epidermodysplazji:

Małe brodawkowate narośle, które w miarę wzrostu zlewają się w duże zmiany.
Wysypki pojawiają się na twarzy, plecach, szyi, brzuchu, a nawet na pośladkach.
Kiedy skóra jest uszkodzona, w miejscu rany pojawiają się liniowe struktury brodawkowate.
Na tułowiu i kończynach narośla są większe i gęstsze niż na twarzy i szyi.

Wirus brodawczaka ludzkiego 6

Szósty typ HPV rozpoznaje się u osób w średnim i starszym wieku. Nowotwory są różowe lub cieliste i przypominają kształtem kalafior. Ten typ wirusa brodawczaka zaliczany jest do grupy zakażeń o niskiej onkogenności i zwiększa ryzyko wystąpienia takich patologii:

Brodawki narządów płciowych (kłykciny).
Brodawczak krtani.
Uszkodzenia narządów płciowych niezwiązane z kłykcinami.
Brodawki spojówek.

Leczenie polega na leczeniu przeciwwirusowym i odtwórczym, chirurgicznym usunięciu nowotworu. Szczególną uwagę zwraca się na środki zapobiegawcze: higienę osobistą, zbilansowane odżywianie, zwiększoną odporność.

Wirus brodawczaka ludzkiego 7

W wyniku infekcji HPV 7 na skórze pojawiają się tzw. Brodawki rzeźnicze lub brodawki rzeźnika. Reprezentują bezbolesne, jasnobrązowe narośla, najczęściej zlokalizowane na łokciach i barkach.

Brodawki rzeźnicze występują u osób, które mają częsty kontakt z surowym mięsem. Infekcja wnika w skórę przez drobne zmiany. Narośla pojawiają się na łokciach i dłoniach w wypukłych, bezbolesnych formacjach.

Wirus brodawczaka ludzkiego 11

Wirus brodawczaka typu 11 jest najczęściej diagnozowany u kobiet i objawia się brodawkami narządów płciowych. Patologiczny proces obejmuje skórę i błony śluzowe. Ten HPV ma niską rakotwórczość, to znaczy nie jest podatny na transformację złośliwą.

Mężczyźni i kobiety, którzy są aktywni seksualnie i często zmieniają partnerów seksualnych, są narażeni na tę chorobę. Infekcja może wystąpić w przypadku innych infekcji narządów płciowych. Po zakażeniu genomem 11 patogen jest włączany do zestawu ludzkich chromosomów, infekując komórki potomne nosiciela.

Główne objawy choroby to:

Pojedyncze lub wielokrotne wysypki.
Wyrostki u kobiet pojawiają się na wargach sromowych, szyjce macicy, łechtaczce, cewce moczowej.
U mężczyzn nowotwory pojawiają się na głowie i ciele prącia, mosznie, wędzidełku.
U obu płci brodawczaki mają sąsiadujące lokalizacje: odbyt, krocze, część ustną gardła, pęcherz, okolice odbytu.

Diagnostyka jest przeprowadzana zgodnie z rodzajem konstrukcji wylewania i nie jest trudna. Niemożliwe jest całkowite zniszczenie wirusa, ale istnieje wiele metod terapeutycznych, które mogą stłumić jego aktywność. W tym celu stosuje się specjalne leki. Do usuwania zmian skórnych stosuje się metody kriodestrukcji, laseroterapię i inne techniki chirurgiczne.

Zapobieganie zakażeniu HPV 11 opiera się na przestrzeganiu barierowych metod antykoncepcji w celu zapobiegania infekcjom podczas stosunku. Zaleca się również wzmocnienie układu odpornościowego, aby zwiększyć jego właściwości ochronne.

Wirus brodawczaka ludzkiego 12

Pod wpływem pewnych czynników HPV 12 może objawiać się jako brodawkowata lub brodawkowata epidermodysplazja naskórka. Ten stan patologiczny nazywany jest również chorobą Lewandowskiego-Lutza. Odnosi się do zaburzenia genetycznego.

Wirus brodawczaka 12 wymaga kompleksowej diagnozy. Wynika to z faktu, że choroba, którą wywołuje, może prowadzić do poważnych defektów dermatologicznych i poważnych powikłań. U ¼ pacjentów obserwuje się przekształcenie zajętych tkanek w raka płaskonabłonkowego.

Wirus brodawczaka ludzkiego 16

Jednym z najczęstszych wirusów brodawczaka, rozpoznawanym u 60% osób, jest HPV 16 (wirus brodawczaka ludzkiego). Ten typ infekcji jest onkogenny i prowadzi do następujących patologii:

Uszkodzenia narządów płciowych niezwiązane z kłykcinami.
Rak narządów płciowych.
Rak szyi, języka.

Po zakażeniu wirus jest wbudowywany do regionów DNA zdrowych komórek, zaburzając w ten sposób naturalną odporność organizmu na nowotwory. Według statystyk w 42% przypadków jest to 16 genotyp, który jest główną przyczyną raka szyjki macicy.

Wirus brodawczaka ludzkiego 18

Jedną z najczęstszych infekcji wirusowych układu moczowo-płciowego jest brodawczakowatość. Typ 18 tej infekcji jest związany z takimi chorobami jak HPV 16: dysplazja szyjki macicy, rak szyjki macicy. Ma wysoką onkogenność. Osadzenie w ludzkim genomie prowokuje rozwój łagodnych narośli, które stopniowo przeradzają się w raka. W 70% przypadków HPV 18 jest wykrywany u kobiet z rakiem macicy.

Leczenie jest zalecane dopiero po kompleksowej diagnozie i ustaleniu prawdopodobieństwa złośliwości nowotworów. Terapia polega na chirurgicznym usunięciu narośli, 2-3 seriach leków przeciwwirusowych i immunostymulujących. Jednocześnie należy wziąć pod uwagę fakt, że dziś nie ma leków, które całkowicie neutralizowałyby 18 genotyp wirusa brodawczaka.

Wirus brodawczaka ludzkiego 21

Innym typem infekcji wywołującej epidermodysplasia verruciformis jest HPV 21. Jednocześnie należy do wirusów o niskiej rakotwórczości. Najczęściej objawia się brodawkami odbytowo-płciowymi i brodawczakowatością krtani.

Ponieważ infekcja nie przenika do krwiobiegu, a jedynie atakuje skórę, to do diagnozy wykorzystuje się zeskrobki naskórka i rozmazy z błon śluzowych. Kompleksowy zabieg mający na celu usunięcie defektów skórnych i wzmocnienie układu odpornościowego.

Wirus brodawczaka ludzkiego 31

Do tej pory znanych jest ponad sto wirusów brodawczaka, wśród których są onkogenne, czyli takie, które mogą wywoływać złośliwe procesy w organizmie. HPV 31 odnosi się do zakażenia o umiarkowanym działaniu rakotwórczym, które pod wpływem pewnych czynników prowadzi do zmian onkologicznych.

31 genotypów jest powiązanych z następującymi chorobami:

Neoplazja o 2 i 3 stopniach nasilenia.
Dysplazja i rak szyjki macicy.
Rak prącia.
Rak odbytu.
Rak jamy ustnej i krtani.
Choroba Bowena.
Erytroplazja Keiry.
Powikłania stomatologiczne.

Infekcja najczęściej występuje podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia i stanowi takie samo zagrożenie zarówno dla kobiet, jak i dla mężczyzn. Infekcja jest możliwa, gdy wirus wejdzie w kontakt z otwartą raną lub podczas porodu, czyli przeniesienia się z matki na dziecko.

Wirus brodawczaka ludzkiego 33

Wirus HPV tego typu jest najczęściej diagnozowany u kobiet, ponieważ przyczynia się do rozwoju takich chorób:

Uszkodzenia narządów płciowych niezwiązane z kłykcinami.
Rak narządów płciowych.
Dysplazja szyjki macicy.
Rak szyjki macicy.

Stan patologiczny jest uważany za antropogeniczny, infekcja występuje tylko między ludźmi. Po 2-4 miesiącach od dostania się wirusa HPV 33 do organizmu na genitaliach zaczynają tworzyć się brodawki narządów płciowych z towarzyszącymi bolesnymi objawami.

Wirus brodawczaka ludzkiego 35

Zakażenie tym HPV jest niebezpieczne ze względu na rozwój złośliwych procesów w organizmie. Typ 35 rozpoznaje się zarówno u mężczyzn, jak iu kobiet, ale tylko u tych drugich powoduje poważne problemy.

Infekcja objawia się zmianami kłykciakowymi krocza, zewnętrznych narządów płciowych, odbytu i jamy ustnej (korzeń języka, wewnętrzna część policzka). Infekcja może powodować rozwój dysplazji i procesów nowotworowych szyjki macicy.

Nie jest łatwo wyleczyć wirusa HPV 35, dlatego szczególną uwagę zwraca się na środki zapobiegawcze: seks chroniony, zdrowy tryb życia, wzmocnienie układu odpornościowego i nie tylko. W przypadku infekcji leczenie składa się z zestawu technik, których celem jest eliminacja defektów skóry i hamowanie aktywności brodawczakowatości.

Wirus brodawczaka ludzkiego 39

Genotyp ten stanowi poważne zagrożenie i zagrożenie dla życia, ponieważ przyczynia się do degeneracji zdrowych tkanek w złośliwe. Kobiety są najbardziej wrażliwe na wirusa HPV 39, ponieważ prowadzi on do uszkodzenia wewnętrznych narządów płciowych. Infekcja może powodować dysplazję i raka szyjki macicy.

Infekcja może nie objawiać się w żaden sposób przez długi czas, żywiąc się zdrowymi tkankami i zwiększając rozmiar.

Zewnętrznymi objawami infekcji są narośla skórne na wewnętrznych ścianach pochwy, błonach śluzowych kanału szyjki macicy, w okolicy szyjki macicy.
Rzadziej kłykciny tworzą się na zewnętrznych narządach płciowych, a także wokół ujścia cewki moczowej lub w pobliżu odbytu.
Nowotwory pojawiają się jako pojedyncze i liczne narośla, które zewnętrznie przypominają kalafior.

Wirus brodawczaka ludzkiego 44

Z punktu widzenia onkologii HPV typu 44 nie stanowi zagrożenia. W tym przypadku infekcja tą infekcją objawia się brodawkami narządów płciowych i brodawkami narządów płciowych na szyjce macicy i innych ważnych narządach.

Leczenie narośli skóry przeprowadza się w celu wyeliminowania dyskomfortu estetycznego, czyli usunięcia nowotworów. Ponadto wszystkim pacjentom przepisuje się cykl leków przeciwwirusowych i immunostymulujących w celu stłumienia infekcji brodawczakowatej w organizmie.

Wirus brodawczaka ludzkiego 45

Innym przedstawicielem grupy onkogennych wirusów brodawczaka o wysokim ryzyku zwyrodnienia jest typ 45. Infekcja charakteryzuje się następującymi objawami:

Brodawki narządów płciowych.
Papuloza Bowenoid.
Brodawki narządów płciowych.
Dysplazja i rak szyjki macicy.

Do zakażenia dochodzi podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Mężczyzna jest nosicielem wirusa, chociaż może o nim nie wiedzieć. U kobiet infekcja objawia się brodawkowatymi naroślami na genitaliach. Patologia jest bardzo niebezpieczna dla kobiecego ciała i wymaga poważnego leczenia. Od momentu zakażenia do rozwoju złośliwego guza wywołanego wirusem HPV 45 może minąć ponad 20 lat.

W procesie diagnostyki wykonywane są badania PCR, test dygen, kalkoskopia, biopsja i badania cytologiczne w celu identyfikacji patogennego genotypu. Leczenie zależy od stadium choroby.

Wirus brodawczaka ludzkiego 51

Ten typ wirusa HPV należy do zakażeń odbytu i narządów płciowych o średnim ryzyku onkogennym. Infekcja odbywa się głównie poprzez kontakt seksualny i może prowadzić do następujących problemów:

Dysplazja i rak szyjki macicy.
Zmiany onkologiczne odbytu, sromu lub pochwy u kobiet.
Nowotwory złośliwe odbytu i penisa u mężczyzn.
Brodawki narządów płciowych.
Kłykcina olbrzymia Buschke-Levenshtein.

Aby zdiagnozować HPV, 51 pacjentów musi wykonać wymaz z układu moczowo-płciowego. Z jego pomocą przeprowadza się kliniczne potwierdzenie obecności infekcji w organizmie, genotypowanie i ocenę ryzyka wystąpienia nowotworu.

Nie ma specjalnie opracowanych leków do leczenia tego typu infekcji. Terapia ma na celu zapobieganie złośliwym przemianom i mobilizację odporności przeciwnowotworowej organizmu.

Wirus brodawczaka ludzkiego 52

Według statystyk medycznych, HPV 52 jest identyfikowany w 70% przypadków u kobiet powyżej 35 roku życia. Infekcja najczęściej występuje podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia. Bolesny stan wiąże się z następującymi patologiami:

Brodawki narządów płciowych i narządów płciowych.
Rak okrężnicy u mężczyzn.
Dysplazja i rak szyjki macicy.

Niemożliwe jest całkowite wyleczenie wirusa, ale dzięki wczesnej diagnostyce i odpowiedniej terapii można chronić komórki przed zniszczeniem i złośliwością. W tym celu wykonuje się chirurgiczne usunięcie narośli, przebieg terapii przeciwwirusowej i przyjmowanie leków wzmacniających układ odpornościowy.

Wirus brodawczaka ludzkiego 53

Zakażenie HPV 53 jest możliwe poprzez kontakt z błonami śluzowymi lub komórkami skóry osoby zakażonej. Ten genotyp ma niską rakotwórczość i dlatego nie stwarza ryzyka złośliwej transformacji.

Po zakażeniu wirus może pozostawać uśpiony przez dłuższy czas. Działanie różnych czynników, na przykład osłabienie właściwości ochronnych układu odpornościowego, prowadzi do jego aktywacji. Z tego powodu komórki naskórka zaczynają się aktywnie dzielić, tworząc brodawkowate nowotwory i brodawki narządów płciowych.

Leczenie wirusa brodawczaka typu 53 ogranicza się do usuwania narośli skórnych, przyjmowania leków przeciwwirusowych i wzmacniania odporności.

Wirus brodawczaka ludzkiego 56

Jednym z typów zakażenia wirusem brodawczaka ludzkiego jest HPV 56. Ten typ charakteryzuje się wysoką onkogennością i wiąże się z następującymi patologiami:

Uszkodzenia narządów płciowych niezwiązane z kłykcinami.
Dysplazja i rak szyjki macicy.
Rak błon śluzowych narządów płciowych.

Wirus jest niebezpieczny zarówno dla kobiet, jak i mężczyzn, powodując brodawki narządów płciowych i inne nowotwory. Przenikanie zakażenia do organizmu następuje przez błony śluzowe podczas stosunku płciowego bez zabezpieczenia lub z uszkodzeniem otwartej rany naskórka.

HPV 56 wymaga kompleksowego leczenia. Terapia polega na przyjmowaniu leków przeciwwirusowych, chirurgicznym usuwaniu narośli i wzmacnianiu układu odpornościowego. Szczególną uwagę zwraca się na środki zapobiegawcze w celu ochrony organizmu przed infekcją.

Wirus brodawczaka ludzkiego 58

Patogenem wirusowym z kategorii średniego ryzyka transformacji złośliwej jest typ 58. Infekcja należy do grupy alfa, to znaczy przyczynia się do pojawienia się takich patologii:

Uszkodzenia narządów płciowych niezwiązane z kłykcinami.
Kłykciny wewnętrznej powierzchni odbytu.
Dysplazja i rak szyjki macicy.

Po wprowadzeniu do organizmu wywołuje pojawienie się małych narośli o gęstej i miękkiej strukturze. W zależności od lokalizacji mogą być jasnoróżowe lub brązowe. Genotyp ten bardzo często objawia się na szyi, pod pachami, w jelitach, zewnętrznych i wewnętrznych narządach płciowych oraz w pęcherzu.

Niebezpieczeństwo infekcji wynika z utajonego przebiegu procesu infekcyjnego. Ponieważ patogen może pozostawać w stanie uśpienia przez długi czas. Szybka diagnoza i zintegrowane podejście do leczenia mogą zapobiec powikłaniom wirusa brodawczaka ludzkiego typu 58.

Wirus brodawczaka ludzkiego 59

Genotyp HPV 59 odnosi się do wirusów onkogennych. Pod wpływem pewnych czynników może powodować uszkodzenie tkanek szyjki macicy i nabłonka macicy, wywołując stan przedrakowy. Zakażenie tym patogenem następuje przy niezabezpieczonym kontakcie odbytu lub pochwy, rzadziej podczas seksu oralnego.

Często infekcja nie objawia się przez długi czas. Ale pojawienie się narośli na skórze i brodawek wskazuje na jej aktywację. Brodawki narządów płciowych powstają na zewnętrznych narządach płciowych i ich błonach śluzowych.

Aby zdiagnozować bolesny stan, przeprowadza się analizę wirusowego DNA i PCR. Leczenie polega na przyjmowaniu leków przeciwwirusowych w celu powstrzymania infekcji.

Wirus brodawczaka ludzkiego 66

Bardzo często pojawienie się brodawek i brodawczaków na ciele wiąże się z infekcją wirusem brodawczaka typu 66. W tym przypadku narośla skórne mają najbardziej niewłaściwą lokalizację: pachy, okolice odbytu i okołooczodołowe, krocze, błony śluzowe narządów płciowych.

Zwykle po infekcji infekcja pozostaje w uśpieniu przez długi czas. Ale pod wpływem pewnych czynników jest aktywowany. Czynniki te obejmują:

Osłabienie obrony układu odpornościowego.
Niezbilansowana dieta.
Złe nawyki.
Częsta zmiana partnerów seksualnych i stosunek płciowy bez zabezpieczenia.
Nieprzestrzeganie zasad higieny osobistej.
Częste aborcje i nie tylko.

Leczenie HPV 66 ma na celu usunięcie narośli skórnych i wyeliminowanie czynników prowokujących rozprzestrzenianie się infekcji. Podejmuje się terapię przeciwwirusową i witaminy w celu zwiększenia odporności. Środki zapobiegawcze obejmują szczepienia, terminowe leczenie wszelkich chorób i zdrowy styl życia.

Wirus brodawczaka ludzkiego 67

Według przeprowadzonych badań HPV typu 67 należy do wirusów o średnim statusie zwyrodnienia onkologicznego. Oznacza to, że infekcja tym genotypem, w pewnych warunkach, może wywołać stany przedrakowe.

Infekcja przenika przez błony śluzowe i uszkodzoną skórę. Infekcja objawia się brodawkowatymi naroślami na ciele. Wzrosty mogą również tworzyć się na błonie śluzowej szyjki macicy.

Wirus brodawczaka ludzkiego 68

68 Genotyp HPV ma niską onkogenność i objawia się przerostami skórnymi o różnej lokalizacji. Silne rozprzestrzenianie się wad i ich częste urazy są niebezpieczne. Ponieważ na tym etapie wirusowe DNA zastępuje zdrowe komórki, zmieniając ich strukturę. Jeśli problem pozostanie bez pomocy lekarskiej, aktywna progresja wirusa brodawczaka typu 68 może prowadzić do raka.